Cinema Paradiso, oftwel Kurt Van Herck (saxen), Eric Thielemans (drums en percussie) en Willem Heylen (gitaar), is een jazztrio dat muziek brengt waaruit rust, muzikale vrijheid en speelsheid spreekt. Geïnspireerd door de muziek van Paul Motian gaat het trio aan de slag met zijn composities, aangevuld met eigen werk, standards en improvisaties die voortvloeien uit Motians muziek.

 

Kurt en Eric speelden ergens medio jaren 90 een tijdje als onuitgegeven duo in het Antwerpse. Ook toen reeds werden ze geïnspireerd door Motians repertoire, het vrijere jazzrepertoire en bloedmooie standards. 25 jaar later wordt de connectie terug leven ingeblazen, de draad weer opgepikt. Alsof tijd niet bestaat, of toch bijna niet, lijkt er niets veranderd aan het waarom van hun samenspel. Willem sluit daar wonderwel naadloos bij aan. Op het album is een extra gast uitgenodigd: Jozef Dumoulin op piano. Want Cinema Paradiso is dan wel een trio, de muzikanten willen hun muzikale tipi openstellen voor muzikale gasten. Bill Frisell hoort de opnames en laat zich inspireren tot enkele mooie, oprechte woorden.

Kurt Van Herck, saxen

Eric Thielemans, drums en percussie

Willem Heylen, gitaar

Jozef Dumoulin, piano