Als we denken aan een piano, denken we aan een gigantisch zwart instrument dat zijn publiek omverblaast met zijn klank, net een volledig symfonisch orkest. Maar het instrument dat nu gekend is ziet er nog maar een honderdtal jaren zo uit. Laten we een tijdreis maken, terug naar de 19de eeuw. Toen waren de instrumenten kleiner, verfijnder en subtieler. Ideaal voor een figuur als Frédéric Chopin. Het liefst van al concerteerde Chopin in de intieme kring, voor zijn vrienden en geïnteresseerden. Dat verlangen naar intimiteit is voelbaar in zijn composities, die eerder de luisteraar uitnodigen om dichterbij te komen, dan ze omver te blazen met virtuositeit en panache. Het programma van deze voorstelling reist van Chopin's vroege jaren als concert- pianist, tot zijn mature composities, enkele jaren voor zijn vroegtijdige dood gecomponeerd. Door de uitvoering op een originele 19de-eeuwse Pleyel-piano wordt GC de Muze van Meise een tijdscapsule naar een salon in Parijs.

Programma:

Frédéric Chopin  (1810-1849)

Rondo in Es, op. 16

Wals in As, op. 42 

Wals in Cis, op. 64 nr. 2

Mazurka’s, op. 59

   Mazurka in A, op. 59 nr. 1

   Mazurka in As, op. 59 nr. 2

   Mazurka in fis, op. 59 nr. 3

Barcarolle, op. 60

Nocturne, op. 62 nr. 1

Sonate in b, op. 58

   Allegro maestoso

   Scherzo: Molto vivace

   Largo

   Finale: Presto non tanto